موشکها تولید مثل میکنند

از «بيروت» كه به سمت جنوب راه مي‌افتي، سمت راستت درياي مديترانه است و سمت چپت آنقدر روستا و مناظر بديع مي‌بيني كه نمي‌فهمي كي «صور» و «صيدا» را رد كرده‌اي و هر چه به «نبطيه» و «بنت‌جبيل» ـ مرز فلسطين اشغالي ـ نزديك‌تر مي‌شوي، چشم‌هايت مي‌گردد دنبال ادوات نظامي‌اي كه اسرائيل را زمين‌گير كرده است. اما جستجو بيهوده است؛ هيچ خبري نيست، جز زمين‌هاي كشاورزي طلاخيزي كه شخم خورده‌اند تا محصولشان در بهاران، سر از خاك بيرون بياورد.

به «دشت خيام» كه مي‌رسي، ديگر انتظار داري توپي، تانكي، يا لااقل موشك‌هايي ببيني كه اين دشت را گورستان پيشرفته‌ترين تانك‌هاي دنيا كرد؛ اما دريغ. هيچ خبري نيست جز زمين‌هاي شخم خورده!

كمي كه دشت خيام را رد مي‌كني، درست كنار جاده، دست چپ، و در منتهااليه رد شخم‌خورده زمين، پرچم آبي‌رنگ اسرائيل و ستاره شش‌پرش را مي‌بيني كه باد تكان‌تكانش مي‌دهد. كشاورز لبناني، زمينش را تا پاي سيم‌خاردار مرزي لبنان و فلسطين اشغالي شخم زده است؛ حتي از يك وجبش هم نگذشته است!

جاده را كه پيش مي‌روي، پايين پايت، جاده نظاميان اسرائيل است كه سخت مراقبت‌اند. ماشين‌هاي گشتي‌شان با ديدن غريبه‌ها راه مي‌افتند توي جاده و پايين و بالا مي‌كنند. نيروهاي يونيفل هم كه اين سمت مرز، توي جاده‌هاي مرزي لبنان با نفربرهايشان در حال گشت‌زني‌اند، با ديدن غريبه‌هاي دوربين به دست، از بيكاري درمي‌آيند و دنبالت به راه مي‌افتند.

تكان بخوري، دوربين‌هاي اسرائيلي و گشتي‌هاي سازمان ملل ـ كه بي‌شك براي اسرائيل كار مي‌كنند ـ تكان‌هايت را ثبت مي‌كنند و تحليل.

سازمان ملل چندي پيش به اسرائيل گزارش داده بود كه پيش از جنگ تموز(۳۳روزه) حزب‌الله بيست‌هزار موشك داشت كه كلي از آن را در جنگ استفاده كرد. پس از جنگ تا امروز، تمام قامت، بيدار و ايستاده مواظب بوديم هیچ‌گونه سلاحي وارد منطقه و حتي خاك لبنان نشود. نشد، مطمئنيم. اما مي‌دانيم كه امروز در همين مناطق جنوبي مرزي، بيش از پنجاه‌هزار موشك آماده شكليك به قلب اسرائيل است، اگر دست از پا خطا كند!

موشك آيا مي‌زايد؟! اين سؤالي است كه بايد به آن پاسخ دهيم!