متن آهنگ یه مرد معراج سنچولی

متن آهنگ یه مرد معراج سنچولی

هنوزم غروبای غمگین من یه تصویر از قاب یه پنجره
یه مردی که هی بغضشو تو گلوش به لبهاش میاره فرو میبره
یه مردی که از فکر تنها شدن تمام وجودش پر از خواهشه
یجوری شکسته ست و داغونه که ببینی نمیدونی چند سالشه

کم آوردم آره صدامو ببین ببین این ترانه چه غمگین شده
تو که دیده بودی منو قبلنا نمیپرسی حالم چرا این شده
هنوزم شبا غرق رویای تو چشام تا سحر ابر و بارونیه
اگه تو خیابون ازت رد بشم تو حق داری آخه ندونی کیه

روانی شدم آره باید بگم نمیتونم این حالو پنهون کنم
نمیتونم این بغضی که با منه توی این همه سال پنهون کنم
میدونم محاله تو برگردی و میدونم که این گریه ها بیخوده
بپرسی اگه حالمو از همه میگن طفلی انگار روانی شده
کم آوردم آره صدامو ببین ببین این ترانه چه غمگین شده
تو که دیده بودی منو قبلنا نمیپرسی حالم چرا این شده
هنوزم شبا غرق رویای تو چشام تا سحر ابر و بارونیه
اگه تو خیابون ازت رد بشم تو حق داری آخه ندونی کیه