بزرگترين قرباني در پاي مجسمه آزادي

در بازخواني انديشه­ اي آورده­اند «بزرگترين قرباني در پاي مجسمه آزادي، خود آزادي است» زيرا تمامي معاني والاي آزادي، آزادگي و آزادانديشي، قرباني مجسمه­ اي شده است كه قرار بود، بت خدايان دروغيني باشد كه مشعل دروغ در دست گيرد.

يكي از مشعل­هاي دروغ كه همواره در دستان رهبران دروغ دنياي سرمايه­ داري است، اصطلاح حقوق بشر است و رعايت آن در معنايابي، معنادهي و تفهيم پرمغز و پرمعناي اين اصطلاح در بين دولت­ها، موضوعات سازمان جهاني است كه آمده است؛ رعايت موازين انساني براي انسان­هاي در معرض خطر از سوي دولت­ها و ملت­ها جدي دانسته شود.

من انسان بجامانده از سلاح­هاي شيميايي عراق در مرور مفاهيم حقوق بشر سازمان ملل برآنم كه چگونه مي­شود در جراحات سلاح­هاي شيميايي و آسيب­هاي ترور در سايه­ ي اين اصطلاح زيبا محكوم به فراموشي باشم؟

وقتي مرا با سلاح­هاي شيميايي در شلمچه و مجنون و سردشت مسموم مي­كردند و يا اينكه زمانيكه مرا در جنگ ترور به قربانگاه مي­بردند، چگونه مي­شد مفاهيم حقوق بشر بر من معنا پيدا نمي­كرد؟

بر آن شدم يكبار ديگر معاني و وظايف حقوق بشر را در تركيبات كلمات جستجو كنم؛ اما خود را در آن نيافتم. بنابراين به انسان­بودنم شك كردم. ۷۴ جلد تأليف خود را كه شابك آن در كتابخانه و ثبت اسناد ملي ايران ثبت شده است را كنار گذاشتم و كتاب تبيين حقوق بشر آوارگان و پناهندگان سازمان ملل نوشته آراگايل، نانسي برون، ليندا گاسك، پي­هايگل و ريچارد موليكا را ورق زدم، باز خودم را در آن نيافتم.

در اتاقك فقيري كه هنوز بي ­شباهت به دخمه­ ها و سنگرهاي دفاعي نيست، دانستم من بيش از آنكه قرباني سلاح­هاي شيميايي و قرباني جنگ ترور باشم، قرباني تعاريف و اصطلاحات سازمان حقوق بشر هستم كه فرزندان درست، فرزندان هويت و فرزندان غير تسليم در تعاريف سازمان ملل راه ندارند.

اتاقكي كه قرار است سرفه­ هاي شبانه و دردهاي پنهان را تحمل كند، بچه­ اي كه قرار است صبح فردا مضطرب به مدرسه برود، زني كه قرار است كابوس­هاي شبانه شوهرش را معنا كند و آسيب­ ديده­اي كه قرار است از درد همه اين­ها به مفاهيم پناه بياورد در كدامين تعاريف حقوق بشر معنا مي­شود؟

سازماني كه عمده ­ترين ره­ آورد آن مرگي آسان و زندگي سخت براي كشورهاي غير تسليم است؛ بنا بر همين مصداق كتاب جنگ بي­پايان ميچلركلر را ورق زدم كه از زبان روسای کاخ سفید مي­نويسد؛

نخبگان و نخبه­هاي حاكم بر آمريكا هم ما را وادار مي­كنند كه همچنان به سركوبي انقلاب­ها بپردازيم، در اين راه هيچ سازشي وجود ندارد، منافع تهديدشده بزرگ­تر از آنست كه بتوان سازش كرد…..

و من فرزند يك انقلاب، قرباني ترور و قربانی سلاح­هاي شيميايي همچنان در تعاريف حقوق بشر فراموش گشتم.