متن آهنگ تارِ جان هومن موسوی

%d9%85%d8%aa%d9%86-%d8%a2%d9%87%d9%86%da%af-%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d9%90-%d8%ac%d8%a7%d9%86-%d9%87%d9%88%d9%85%d9%86-%d9%85%d9%88%d8%b3%d9%88%db%8c

به من یک تار موت دادی امانت که بی تو سوز دل با او بگویم

مرا تا کی نفس در سینه باقیست امانت داره این یک تاره مویم

تو میدانی که در هر تار مویی زمو باریک تر صد راز باشد

اگر مو را زبان آشنا نیست مرا چشم حقیقت باز باشد

مپنداری که پیمانی که بستیم از این یک تار مو محکم نگردد

به گیسوی دلاویز تو سوگند که یک مو از وفایم کم نگردد

که یک مو از وفایم کم نگردد

تو هم ای روشنی بخش حیاتم نمیگویم مرا پیوند جان داشت

نمیگویم به قلبم مرهمی ده به قدر تار مویی مهربان باش

چو مو باریک باشد رشته ی عمر بیا قدر جوانی را بدانیم

بیا با تارِ جان پیمان ببندیم بیا تا پای جان با هم بمانیم

مپنداری که پیمانی که بستیم از این یک تار مو محکم نگردد

به گیسوی دلاویز تو سوگند که یک مو از وفایم کم نگردد

که یک مو از وفایم کم نگردد